ระบบสุริยจักวาล

โครงสร้างของกาแล็คซี่หรือดาราจักรจากการศึกษาทางดาราศาสตร์สมัยใหม่ สามารถอธิบายให้เห็นภาพได้โดยการเริ่มต้นจากการจินตนาการว่า ตัวเราคือนักเดินทางสำรวจกาแล็คซี่ ณ จุดเริ่มต้นนักสำรวจพึงระลึกไว้ว่า แสงเดินทางด้วยความเร็วประมาณ 186,000 ไมล์ หรือประมาณ 300,000 กิโลเมตรต่อวินาที แสงเดินทางจากดวงจันทร์มายังโลกใช้เวลา 1.3 วินาที และจากดวงอาทิตย์มายังโลกใช้เวลา 803 นาที จากดวงอาทิตย์ไปยังดาวพลูโตประมาณ 4 ชั่วโมง และจากดวงอาทิตย์ไปยังดาวฤกษ์ที่อยู่ใกล้ที่สุดประมาณ 4.3 ปี เวลา 4 ชั่วโมงกับเวลา 4.3 ปี เป็นระยะเวลาที่ห่างไกลกันมาก ซึ่งแสดงให้เห็นว่าระบบสุริยะจักรวาลของเรากับดาวฤกษ์ดวงอื่น ๆ อยู่ห่างไกลกันเพียงใด และภายในรัศมีที่แสงจากดวงอาทิตย์ใช้เวลาเดินทาง 17 ปี มีดาวฤกษ์อยู่ในขอบเขตเพียง 50 ดวง                     (นักบินอวกาศทั้งที่อยู่นอกยานหรือในยานล้วนเสี่ยงต่อการได้รับรังสีที่อันตรายและเกินขนาดจากโปรตอนพลังงานสูงในพายุสุริยะ เกรกอรี่ ฮาบาฟ นักบินอวกาศในยานขนส่งอวกาศ STS-82 ของ NAZA )